از رحمت حق مأیوس و ناامید نشویم
***
﴿ قُل یٰعِبٰادِیَ ﭐلَّذینَ اَسرَفوا عَلیٰ أنفُسِهِم لا تَقنَطوا مِن رَحمَةِ اللهِ إِنَّ اللهَ یَغفِرُﭐلذُّنوبَ جَمیعاً إنَّه‚ هُوَ ﭐلغَفورُ ﭐلرَّحیمُ ﴾
سوره مبارکه زمر:53
بگو : ای بندگان من، که در جنایت به خویش[به واسطه گناه] از حد گذشتید، از رحمت خدا نومید مگردید. بی تردید خداوند همه گناهان را می آمرزد؛ زیرا اوست آمرزنده و مهربان.
***
یأس از رحمت خداوند از جمله مهلکات عظیم و گناهان کبیره است و انسان را از محبت خداوند باز می دارد. آیه 56 سوره حجر و 87 یوسف نیز بر این مطلب دلالت دارند.
***
برخیز تا به عهد امانت وفا کنیم ... تقصیرهای رفته به خدمت قضا کنیم
بی مغز بود سر که نهادیم پیش خلق ... دیگر فروتنی به در کبریا کنیم
دارالشفای توبه نبسته است در هنوز ... تا درد معصیت به تدارک دوا کنیم
روی از خدا به هر چه کنی شرک خالص است ... توحید محض کز همه رو در خدا کنیم
پیراهن خلاف به دست مراجعت ... یکتا کنیم و پشت عبادت دوتا کنیم
چند آید این خیال و رَوَد در سرای دل ... تا کی مقام دوست به دشمن رها کنیم
چون برترین مقام مَلَک دونِ قدر ماست ... چندین به دست دیو زبونی چرا کنیم
سیم دَغل خجالت و بدنامی آورد ... خیز ای حکیم تا طلب کیمیا کنیم
یا رب تو دست گیر که آلا و مغفرت
در خورد توست و در خور ما هر چه کنیم1
پی نوشت :
1 ـ غزلیات سعدی، ص 698.
تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار